Een van de leukste dingen van werken met wijn is dat we telkens weer verrast worden door nieuwe vondsten en ontwikkelingen. Zo stuitten we dit jaar op deze Viognier uit het Langhe gebied in Piemonte. Viognier uit Piemonte, waarom in godsnaam? Dat dachten wij ook, tot het proeven van dit exemplaar. Gaaf om te proeven hoe deze Rhône druif zich thuisvoelt in deze Piemontese omstandigheden. De aromatische overkill die de Franse Viogniers vaak kenmerken wordt hier een stuk eleganter en aardser. Het bloemencorso is teruggesnoeid tot een smaakvol veldboeket. Viognier met zuren, mineraliteit en diepgang.
SAN GIORGIO E IL DRAGO
15 jaar geleden besloot Bruno Mariani rondom zijn zomerhuis wijngaarden aan te planten. Hij vroeg zijn schoonzoon. Mario Andrion ook wel bekend als de wijnmaker van Castello di Verduno en 499 om advies. Mario’s advies luidde: Niet doen. Het vakantiehuis bevindt zich in Dogliani, een gemeente die bekend staat als de beste plek voor de aanplant van Dolcetto. Alleen ligt het vakantiehuis op een soort plateau net daarbuiten, dat voornamelijk uit klei bestaat en klei is geen ideale bodem voor wijngaarden.
Toch zette de schoonvader door: He did not take no for an answer en uiteindelijk besloten ze Viognier en Pinot Nero aan te planten. Van Viognier hadden ze wel het idee dat het er zou kunnen werken, pinot nero omdat ze dat allebei heel lekker vinden. Nu, zo’n 15 jaar later komen de eerste wijnen uit. De afgelopen jaren volgde ik de ontwikkelingen op de voet in de kelder van Mario. En raakte steeds meer overtuigd van de richting die ze ingeslagen hadden. Mario is zelf ook verrast door de hoge kwaliteit van het fruit dat de bodem geeft. Dat zet toch je vooroordelen weer op de helling.
PIËMONTE
In de afgelopen tien jaar heb ik veel zien veranderen in deze streek. Er werd toen nog uitgebreid met barriques gewerkt en rotofermentatie om veel kleur te extraheren. Er werd praktisch neergekeken op ouderwets werkende producenten. Nu tien jaar later zien je dat de grote foeders weer helemaal terug zijn en de meeste producenten wel ingezien hebben dat te veel hout de nebbiolodruif vaak in de weg zit. Ook de houdbaarheid van deze modern gemaakte wijnen bleek verbluffend kort te zijn. De grootste revolutie bleek uiteindelijk het werk in de wijngaard te zien.
Lees nu alles over onze kijk op Piëmonte