Op donderdag reden we richting het Chianti Classico gebied. We werken daar met drie producenten die allemaal rondom het dorp Radda hun wijngaarden hebben liggen: Montevertine, Monteraponi en Istine. Monteraponi was net begonnen met de oogst dus die kon helaas geen tijd vrijmaken voor ons bezoek. Radda ligt centraal in het Classico gebied en is een van de hoogstgelegen plekken. De wijngaarden liggen tot wel 600 meter boven de zeespiegel. In deze tijd van klimaatverandering is dat heel belangrijk. Hooggelegen wijngaarden zorgen voor fraîcheur en balans in de wijnen. Sangiovese heeft veel hitte nodig om rijp te worden, maar je wil niet dat de wijnen te doorstoofd worden.

Montevertine

We begonnen de dag op niveau met een proeverij bij Montevertine. Een van de allerberoemdste domeinen uit het Chiantigebied. De wijnen zijn alleen per allocatie bij ons te verkrijgen vanwege de lage aantallen die we krijgen en de grote interesse ervoor. Martino Manetti was er zelf om ons rond te leiden. Martino is naast briljant wijnmaker ook een van de grappigste personen die ik ken. Kijk op zijn insta en je weet wat ik bedoel. Het bezoek aan deze kelder is altijd een bijna spirituele ervaring. De kelder ademt alles wat er ook in de fles zit: serene rust en ontspanning. De wijn rijpt op grote houten vaten en de Pergole Torte ook een jaar op barrique, waarvan zo’n 25% nieuw is. Martino koopt barriques die voor het rijpen van witte bourgognes zijn gemaakt. Dat houdt in dat de vaten zeer licht getoast zijn. Martino is niet op zoek naar te veel houtinvloed in zijn wijnen. Na een jaar barrique gaat de wijn nog een jaar op groot hout. De Montevertine zit twee jaar op groot hout. De wijngaarden liggen grotendeels rondom het domein, maar er zijn ondertussen ook wat gaarden wat verder weg aangekocht die wat hoger gelegen zijn. De wijngaarden en de trossen zagen er goed uit en Martino leek niet ontevreden. Maar hij gaf toe dat het een zeer stressvol jaar was geweest. Toen we bij onze producent Fabio Motta in Bolgheri waren mompelde hij dat de druiven bij Montevertine gewoon doen wat Martino zegt…. Mooi om te zien hoe groot het respect is voor het werk van Montevertine. 

Istine 

Istine wordt gerund door de jonge energieke Angela Fronti. Die zat ook vol in de oogst maar racete wel even lang de proeftafel om gedag te zeggen. Ook hier allerhande problemen, van peronospera tot wilde zwijnen en herten die de oogst verder decimeerden. Angela bleef opgewekt, knalde een glas rosato achterover en rende weer de deur uit. De wijnen die we van haar proefden toonden zich geweldig. Haar Vigna Istine van de hoogst gelegen wijngaard presenteerde zich speels en energiek, precies zoals Angela zelf ook is. Angela is afkomstig van een familie die wijngaarden aanlegt in het Chianti gebied. En ware herculesklus elke keer. De bodem bestaat uit het zachte galerstro een soort zandsteen en graniet in afwisselende lagen. De bodem van de gaarden moet vaak in terrasvorm aangelegd worden omdat de hellingen vaak steil zijn. De heuvel moet dus helemaal geherstructureerd worden om ze geschikt te maken voor wijnbouw en voor de toegang van trekkers etc. Het keiharde graniet wordt vaak gebruikt voor de terrasmuren, maar een deel verdwijnt in geweldig diepe kuilen, waar dan de bodem weer overheen wordt gelegd. De familie had dus ook van zichzelf wijngaarden in bezit en Angela besloot dat zie niet in een graafmachine wilde zitten of op kantoor en dus werd ze wijnmaker. Een beslissing waar wij haar nog immer dankbaar voor zijn. Ondanks haar jonge leeftijd behoort ze ondertussen tot de hors categorie in Chianti Classico. 

Le Calcinaie 

In San Gimignano werken we al een kleine 15 jaar met Simone Santini. De meester van de Vernaccia. Simone is een vrolijke wat manische hypochonder. Enerzijds vreselijk lief anderzijds altijd onzeker of bang. Een boeiende combinatie, maar die leidt wel tot imponerende witte wijnen. Al 15 jaar importeer ik de witte wijnen van Simone, maar hij produceert ook rood. Dat vind ik uit dit gebied met een oude zeebodem op een of andere manier niet heel interessant. Zeer tot zijn frustratie. Al jaren sleutelt hij aan zijn recept om het te verbeteren en mij te verleiden zijn wijnen te kopen. En het lijkt hem dit jaar gelukt. Zijn Chianti Santa Christina beviel zeer goed. Eindelijk heeft hij de weg gevonden naar elegantie en transparantie. Hij gebruikte meestal te veel klein hout, maar is nu ook begonnen met grote foeders nadat hij bij Il Maroneto op audiëntie geweest was. Een duidelijk goede keuze.  

Boscarelli 

Bij Boscarelli konden we meteen aansluiten bij de sorteertafel. Er stonden maar liefst 6 man omheen om de druiven te selecteren. Er verdween ontzettend veel in de vuilnisbak. Ook hier was de opbrengst 30 tot 40% lager. Ze waren over de kwaliteit van het fruit dat het wel gered had niet ontevreden, maar zoals iedereen waren ze niet in staat om al iets te zeggen over de kwaliteit van het nog fermenterende sap. De wijnen die we proefden uit de fles waren zoals altijd weer imponerend. De compleet eigen stijl die Boscarelli heeft maakt deze wijnen uniek. We werken ondertussen al 25 jaar met dit domein en hun Vino Nobile di Montepulciano wijnen behoren al die jaren tot de absolute top van de regio.