DE VERTAALDE VERSIE STAAT ONDERAAN DE BLOGPOST

“In Italy we always celebrate Easter with the family and Easter Monday with whoever you want.

Since I was little, Easter has always been a day of meeting strictly at lunchtime with family and relatives. All with a specific task. For example, my mom was responsible for preparing the primi: the most famous in Italian Easter are gnocchi, cannelloni, lasagne or ravioli with various fillings. My aunt Luisanna always took care of the second such as roast beef, lamb or suckling lamb, aunt Paola prepared the appetizers, she’s an artist and she always painted hard-boiled eggs with brushes and aunt Sigrid made the dessert, usually of Neapolitan origin such as the pastiera or Tuscany as the schiaccia briaca. Uncle Rodolfo was responsible for bringing wine, which of course never fails since the holidays in Italy are an excellent excuse to continue drinking because you don’t work and you feel free from the duties of the next day.

We all met at my grandmother’s house in Rome. It was nice to prepare the morning with my sister and wear the clothes we had chosen to wear at the lunch but there were so many things to do when you are with 25 people! Two hours before lunch we started cooking and anyone who unfortunately was between 10 and 15 years old were given the task to prepare the table and arrange the food on the dishes. In reality it was true slavery, but fun.

The whole family gathered, chatting about food and recipes, everyone says their piece with tips and variations and my sister and I, like all the children, were just waiting for the moment when we received the chocolate eggs which never seemed to arrive because after the second there was the side dish, then dessert, coffee and dried fruit (which never fails during any holiday).

Instead with my Dad I spent Easter in Turin and when I woke up I already saw him at work melting chocolate and preparing chocolate eggs with molds, and he would buy a surprise (usually stupid and fun) to hide inside. Once closed, we would decorate each other’s egg with sugar icing. I have always loved my dad’s eggs even though my greatest excitement, still today at 23 years old, is to receive the kinder surprise milk egg.

Like everyone, over the years, growing up, studying and working, I did not always have time to spend the holidays with the family. But the memory of these moments makes you relive the true scent of Easter. So no matter where you are in the world, whether you are traveling or at home, for Easter we always remember the moments spent during the holidays over the years. And these memories are what makes us part of the family and thrive the desire to share huge tables of food and wine. A day in which everyone is welcome, also friends or colleagues who unfortunately have a distant family, for me Easter is this: being together and pleasure in sharing good moments, cooking with commitment and toasting together. Wherever you are.”

Buiten een geweldige stagiaire is Sofia ook Italiaanse wijnexpert in opleiding. Wij maakten samen met Sofia een mooie selectie Paaswijnen in verschillende prijsklassen om met de Paasrecepten te combineren en we bieden deze selcetie deze week tegen een aantrekkelijk Paasprijsje aan. Kom dus gauw langs en sla in voor een onvergetelijke Pasqua!

Probeer de paasrecepten van Sofia zelf uit

Nederlands

In Italië vieren we altijd Pasen met de familie en Paasmaandag met wie je maar wilt.

Sinds ik klein was, is Pasen altijd een dag geweest van samenzijn tijdens de lunch met familie en familieleden. Iedereen had een duidelijke taak. Bijvoorbeeld, mijn moeder was verantwoordelijk voor het bereiden van de primi: de bekendste gerechten tijdens Italiaans Pasen zijn gnocchi, cannelloni, lasagne of ravioli met verschillende vullingen. Mijn tante Luisanna zorgde altijd voor het hoofdgerecht zoals rosbief, lamsvlees of zuiglam, tante Paola bereidde de hapjes. Zij is kunstenares en beschilderde altijd hardgekookte eieren met kwasten. Tante Sigrid maakte het dessert, meestal van Napolitaanse oorsprong zoals de pastiera of Toscaanse desserts zoals de schiacciata briaca. Oom Rodolfo was verantwoordelijk voor het meebrengen van wijn, wat natuurlijk nooit ontbreekt omdat de feestdagen in Italië een uitstekend excuus zijn om door te blijven drinken omdat je niet werkt en je vrij bent van de verplichtingen de volgende dag.

We kwamen allemaal samen in het huis van mijn oma in Rome. Het was leuk om de ochtend door te brengen met mijn zus en de kleren aan te trekken die we hadden gekozen om te dragen tijdens de lunch, maar er waren zoveel dingen te doen als je met 25 mensen bent! Twee uur voor de lunch begonnen we te koken en helaas kreeg iedereen die tussen de 10 en 15 jaar oud was de taak om de tafel te dekken en het eten op de borden op te dienen. Eigenlijk was het moderne kind slavernij, maar wel leuk.

De hele familie verzamelde zich, pratend over eten en recepten. Iedereen droeg zijn steentje bij met tips en variaties en mijn zus en ik, net als alle kinderen, wachtten geduldig op het moment waarop we de chocolade-eieren kregen die maar niet leken te komen omdat er na het hoofdgerecht dessert, koffie en gedroogd fruit (dat nooit ontbreekt tijdens welke feestdag dan ook) kwam.

Ook bracht ik Pasen door met mijn vader in Turijn. Als ik dan wakker werd zag ik hem al aan het werk met het smelten van chocolade en het bereiden van chocolade-eieren met mallen. Hij stopte altijd een verrassing (meestal dom maar geinig) in de chocolde eieren. Eenmaal dicht versierden we elkaars eieren met suikerglazuur. Ik heb altijd van de eieren van mijn vader gehouden, met als resultaat dat ik nog steeds, ook op 23-jarige leeftijd, opgewonden raak van een  kindersurprise-ei.

Net als iedereen had ik in de loop der jaren toen ik ouder werd, studerend en werkend, niet altijd tijd om de feestdagen met de familie door te brengen. Maar de herinnering aan deze momenten laat je de essentie van Pasen herbeleven. Dus maakt het niet uit waar je bent in de wereld, of je nu in het buitenland of thuis bent, met Pasen herinneren we ons altijd de momenten die we in de jaren tijdens de feestdagen hebben doorgebracht. En deze herinneringen zijn wat ons deel laten uitmaken van de familie en wakkeren het verlangen aan om enorme tafels met eten en wijn te delen. Een dag waarop iedereen welkom is, ook vrienden of collega’s die helaas een verre familie hebben. Dit is voor mij Pasen. Samen zijn en plezier hebben, het delen van goede momenten, koken met toewijding en samen proosten. Waar je ook bent.