De opmars van moderne Valpolicella
Geen alcohol, maar elegantie. Geen zwaarte, maar spanning.
Valpolicella werd sinds de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw gedomineerd door kracht, concentratie, zoet, alcohol en hout. Robert Parker – toen een zeer invloedrijk Amerikaans wijnschrijver – prees dit type wijnen de hemel in. (Niet alleen in Valpolicella.) Wijnen die indruk maakten, maar ook vermoeiden. Zware Amarone’s die soms meer leken op vloeibaar perensap dan op wijn. Ook de opkomst van de Ripasso stamt uit deze tijd: een makkelijke manier om de (eigenlijk) lichte Valpolicella’s meer kracht en intensiteit te geven, door de basiswijn nogmaals te laten fermenteren met de schillen van de Amarone.
Vandaag klinkt er een ander geluid uit de heuvels boven Verona. Een generatie wijnmakers kiest niet langer voor volume, maar voor subtiliteit. Voor het oude recept van Valpolicella, toen de wijnen nog helder en transparant waren. Geen alcohol, maar elegantie. Geen zwaarte, maar spanning. Het draait niet meer om extractie, maar om energie. Om Valpolicella zoals het ooit bedoeld was: lichtvoetig, geurig, drinkbaar. Gemaakt op kalk en lava, van druiven die iets zeggen over de plek – en over de hand van de maker.
Bij Enoteca Sprezzatura selecteren we producenten die het landschap laten spreken. Deze editie: Agostino Vicentini en Valentina Cubi, twee stemmen met eigen stijl, terroir en verhaal.
Agostino Vicentini – Valpolicella van vulkanische rust
Agostino Vicentini werkt in San Zeno, een dorp vlakbij Colognola ai Colli, op de grens van Soave en Valpolicella. De wijngaarden liggen deels in de ‘Valle dei Ciliegi’ op vulkanisch gesteente, en deels op kalkbodems rond Terrelunghe. Het resultaat? Een lokale stijl: elegante, sappige wijnen die frisheid behouden dankzij de hoogte (200–300 meter) en bodemsamenstelling.
Zijn Valpolicella DOC is allesbehalve standaard: helder robijn, tonen van zure kers, granaatappel en een kruidige ondertoon. Geen hout, geen extractie – alleen puurheid.
Ripasso maken ze niet bij Vicentini, wél een Valpolicella Superiore van de hoogste wijngaard die ze bezitten, op zo’n 600 meter boven de zeespiegel. Een wijn die slechts korte tijd op hout ligt, en verrast door zijn transparantie en finesse.
De wijnmaker zelf, Emmanuele Vicentini, leidt de kelder van het familiebedrijf en werkt zonder externe oenoloog. Hij bepaalt zelf de stijl, filosofie en precisie – een verhaal van familie, bodem en aandacht.
Valentina Cubi – vrouwelijk, biologisch, in balans
Valentina beheert haar wijngaarden in Casterna (gemeente Fumane), in het hart van Valpolicella Classico. De percelen liggen op 290–350 meter hoogte, op zuidoostelijke hellingen met kalksteen en steenslag. Sinds 2010 is het domein biologisch gecertificeerd; sinds 2014 wordt ook met biodynamische preparaten gewerkt.
De Valpolicella Classico toont florale finesse en mineraliteit dankzij de hoogte en kalkbodem. Perfect bij geroosterde groente, pastagerechten of gevogelte.
De Morar Amarone laat zien dat kracht en elegantie kunnen samengaan. Zwarte bes, kersen, leer – met frisheid als ruggengraat. Geen jam, geen zoetigheid, maar lengte en gelaagdheid. Een Amarone die niet vermoeit, maar uitnodigt.
Valentina en haar man Giancarlo verzorgen het hele proces zelf, zonder externe consultants. Wat je proeft, is hun eigen signatuur – én de echo van de kalkbodem onder hun voeten.
Valpolicella is terug – in zijn puurste vorm.
Bezoek hier de site van Vicentini
Bezoek hier de site van Valentina Cubi
