Italian Grapes Challenge
Wat definiëert Enoteca Sprezzatura? Waar staan wij voor? Wat is onze missie? Voor onszelf is dit laatste superduidelijk: Wij willen Nederland kennis laten maken met het beste wat Italië op wijngebied te bieden heeft. Wij staan voor het vinden van de hoogste kwaliteit en de meeste smaak en expressie. Soms zijn dat grote namen, maar Italië is volop in ontwikkeling dus wij houden ons vizier breed en zorgen dat we de jonge talenten vroeg oppakken. Wat ons definieert is dat onze smaak gebaseerd is op 30 jaar importeurservaring en dat we altijd vergelijkend proeven. Alles wat wij naar Nederland halen is te uit en te na geproefd, beoordeeld en vergeleken met wat er al in de markt bestaat. De wijn moet uniek zijn en Italië, een regio en een druivenras definiëren. Voldoet de wijn hier niet aan, dan laten we de import over aan anderen.
Hoe doen we dat? Door onvermoeibaar te zoeken naar de ziel van Italië en dan vooral de ziel of het wezen van elk druivenras. Op dit moment zijn er 353 verschillende rassen waar in Italië een DOC of DOCG wijn gemaakt mag worden. Vaak zijn het blends, maar je vindt wel steeds meer wijnen die voor 100% uit een ras bestaan. Je zou dus bijna elke dag een ander druivenras kunnen drinken of leren kennen. Dit is uniek. Bij Enoteca Sprezzatura werken wij op dit moment met zo’n 80 verschillende druivenrassen. Dat betekent dat er nog heel wat te ontdekken is bij ons.
De komende tijd stellen we weer graag een aantal van onze unieke vondsten aan u voor. We begrijpen best dat onbekend soms onbemind maakt, maar een groot deel van je wijniname beperken tot Merlot, Chardonnay, Pinot Noir en Riesling is gewoon een gemiste kans. Ik durf te zeggen dat Italië zo veel meer en beters te bieden heeft. Ik daag u uit het diepe in te springen samen met mij kennis te maken met het Grote Onbekende. Om u tegemoet te komen bied ik onze obscure parels de komende tijd aan met een flinke kennismakingskorting. Het verkondigen van het Italiaanse wijn-gospel is een taak die wij bijzonder serieus nemen.
The Italian Grapes Challenge Box 1
Tenute di Castellaro | Bianco ‘Pomice’ 2022
Op het kleine vulkanische eilandje Lipari staat een druivenras aangeplant voor sommigen misschien al een bekende In de oren klinkt: Malvasia Dit is echter een bijzondere varieteit die de toevoeging di Lipari heeft gekregen. Hij is in de verte familie van de Moscato. De Malvasia wordt bijgestaan door de Carricante een ras dat dol is op vulkanische bodems. CArricanye kan soms wat hartig en doog zijn, maar heir balanceert hij de rijkheid van de Malvasia
De Pomice is dus een vulkanische wijn met verfrissende zuren en florale en tropische aroma’s. De voortdurende wind die hier waait houdt de druiven gezond en zorgt voor een bijzondere zilte toets en veel fraicheur. Dit is een heerlijke wijnvoor bij schelp en schaaldieren zoals gebakken kokkeltjes, gamba’s of langoustine. Maar ook heerlijk bij een moot gebakken zalm. De vette smaak van de zaml gaat heel goed samen met de rijkheid van deze wijn.
Cantine Reale | Aliseo Bianco 2022
We blijven op vulkanisch terroir met de Aliseo. Dit mag je gerust een van mijn absolute lievelingswijnen noemen. Hij komt bij de Amalfikust vandaan, een van de mooiste stukjes kustlijn van Italië. Landinwaarts gelegen ligt het dorpje Tramonti (tussen de bergen) en daar staan in de vulkanische as van de Vesuvius de bijna honderd jaar oude stokken van de rassen Biancolella, Biancazita en Pepella. Met deze wijn heb je dus meteen drie Italiaanse druivenrasssen afgevinkt van je Italian Wine Challenge van 353 rassen. Het is een kruidige wijn met een ingetogen neus. Door de hele oude stokken en de lage opbrengsten zijn de zuren zachter te noemen dan in andere Campaanse rassen. Stille wateren diepe gronden. Geweldige complexe wijn, die heel veel nuance biedt, maar vooral veel drinkplezier en eigenlijk nooit verveelt. Vandaar mijn liefde voor deze wijn. Tramonti wordt gezien als de bakermat van de pizza Napoletana. Ik zou hem drinken bij een pizza bianco, de beroemde Napoletana zelf met ansjovis en tomaat of een pizza met courgette en fior di latte.
499 | Langhe Freisa 2021
Freisa is een ras dat in het verleden superpopulair was in Piemonte. Het ras is vernoemd naar het Latijnse Fresia wat aardbei betekent vanwege zijn subtiele fruitige aroma’s. Het is een ras dat zich makkelijk laat verzorgen en resistent is tegen veel druivenziektes. Waarom is dit ras dan toch bijna verdwenen? Dat heeft vooral te maken met de toegenomen populariteit van andere rassen zoals Barbera en Nebbiolo. Freisa is wel naaste familie van Nebbiolo, er wordt zelfs gerept dat ook de witte Viognier een relatie heeft met Freisa. Maar zo erudiet als Nebbiolo is, zo stuurs is Freisa. Omdat de traditie om Freisa te verbouwen bijna was verdwenen was ook de kennis van de vinificatie vrijwel verdwenen. En daar wringt hem de schoen. Freisa is wel familie van Nebbiolo maar wenst een totaal verschillende behandeling. De tannines in Freisa zijn wat robuuster en grover. Als je daar niet je vinificatie op aanpast dan kan de wijn hard en boers worden. Mario Andrion, de wijnmaker van ook het beroemde Castello di Verduno heeft bij zijn eigen domein Azienda Agricola 499 de Freisa onder zijn arm genomen en hem zowel in de wijngaard als in de kelder vertroeteld. En dat proef je. Zacht weelderig aardbeienfruit, ondersteund met wat aardse tonen, zachte tannines die wel grip en spanning geven maar ook zo weer van je tanden afglijden. Hier wil je een Piemontese stracotto bij eten. Heerlijk gestoofd rundvlees, of wilde eend wat nu weer in het seizoen gaat komen. Voor de avonturier: gebakken kalfslever met laurier en wat balsamico.
Colombera e Garella | Piemonte Rosso Melascone 2021
Noord Piemontese grootheid (hoewel klein van stuk) Cristiano Garella, maakt op zijn domein in Lessona een bijzondere blend van Nebbiolo, Croatina en Vespolina. Ook hier weer drie rassen van je Challenge af. Zo ben je in één nieuwsbrief al 9 rassen op steek.
Op het domein van Cristiano werken ze zonder ingrepen, bestrijdingsmiddelen of andere toevoeging. Puur natuurwijn. Nebbiolo, het ras waar ook Barolo en Barbaresco van gemaakt wordt geeft de elegantie, Croatina brengt de aardse rand en Vespolina de spannende kruidigheid. Dit drink je bij een mooie bistecca, maar gaat ook prima samen met geroosterde aubergine of risotto met paddenstoelen een lokaal piemontees gerecht waarvan de rijst om de hoek in Vercelli wordt verbouwd.
Pfannenstielhof | Lagrein von Boden 2021
Ik hoor je denken: “dit klinkt niet echt Italiaans” en dat klopt. Alto Adige, of zoals het voor de ingezetene heet Süd Tirol was ooit onderdeel van Oostenrijk (het Habsburgse Rijk), maar is na de Eerste wereldoorlog bij Italië gevoegd. De lokale bewoners spreken echter nog grotendeels Duits of een lokaal dialect. Vandaar deze Duitstalige namen. Pfannenstielhof is een Erbhof, wat betekent dat de boerderij het al meer dan 200 jaar in handen van dezelfde familie is en al die tijd actief is geweest als landbouwbedrijf. Bij Pfannenstielhof gaat het dan om teelt van appels en druiven. Maar niet alleen de teelt. Johannes Pfeiffer is een beroemd man in Bolzano en wordt gezien als een van de beste producenten van St Magdalener en Lagrein. St Magdalener bestaat uit Vernatsch en 5% Lagrein en kun je heerlijk gekoeld in de zomer drinken. Nu is het tijd voor Lagrein, familie van de Syrah, een diepe, donkere zwoele wijn die heerlijk is bij hert, eekhoorntjesbrood en gerechten met cavalo nero of boerenkool(stamppot.)
Calafè | Irpinia Aglianico 2021
Welke van deze drie woorden zal het druivenras bevatten? Terugkijkend naar de andere titels hierboven krijg je niet veel hulp. Calafè is de (fantasie)naam van de producent die bestaat uit de eerste twee letters van zijn drie kleindochters: Camilla, Laura en Fèderica. Irpinia is de naam van de regio in Campania, dat is de provincie rondom Napels en dus is Aglianico het druivenras. Aglianico wordt ook wel de Nebbiolo van het zuiden genoemd, maar heeft een dikkere schil en veel meer pigment. De wijnen zijn dan ook dieppaars gekleurd in tegenstelling tot Nebbiolo die lichtgekleurd en vaak transparanter is. Aglianico is ooit meegebracht uit Griekenland, waar de druif tegenwoordig niet meer terug te vinden is. De handleiding voor Aglianico leek ook wel in het Grieks geschreven, want veel producenten hadden moeite de druif te doorgronden en er appetijtelijke wijn van te maken. De laatste jaren lijkt de sleutel gevonden en vind je sappige maar gestructureerde Aglianico’s met alleen een opvoeding op staal. Benito Petrillo van Calafè was ondanks zijn hoge leeftijd een van de eersten die dit voor elkaar kreeg. De sleutel: geduld, heel rijp fruit en lage opbrengsten. En wat eten we hier dan bij? Grijp je geweer en schiet een wild zwijn. Ben je vredelievender, duik dan datzelfde bos in voor een paddenstoelenoogst. En maak er een fritata con funghi.
