Rood uit Friuli | merlot van Meroi; een klasse apart

Een aantal weken geleden (al weer) was ik voor een korte vakantie in Venetië. In mijn vorige blogpost heb ik hier uitgebreid over geschreven. Ook kondigde ik daar een nieuwe wijnontdekking aan waar ik op terug zou komen.

De nieuwe vondst is onderweg naar Nederland op dit moment, dus een kleine sneak preview lijkt mij op zijn plaats. Laat ik boud van start gaan. Ik heb geen hoge pet op van merlot of enig van de Bordelaise druivensoorten buiten hun regio van origine. Ik heb mij zeven maanden ondergedompeld in Zuid-Afrika en ook daar kwam ik vaak niet veel verder dan een proefnotitie waar het woord gekookte melk in voor kwam. Want dat is vaak hoe ik de merlot herken als hij niet met heel veel zorg is omringd. Zo ook in Italië. Ik wil wel, want ik besef me de populariteit van deze druivensoort. Maar als ik een beker melk wil… Anyway, ik had in een opwelling van ballorigheid 2011 toch uitgeroepen tot het jaar van de merlot. Ik kwam van een koude kermis thuis, want ondanks mijn goede wil, vond ik niks dat ik wilde importeren.

Paolo Meroi, een producent uit de Colli Orientali stond echter al een tijdje op mijn lijstje van interesse. Dus toen we naar Mariano del Friuli reden om bij restaurant Le Dune te eten wilde ik daar na de lunch wel even langs. Gelukkig toeval(?) dat de wijnen van Meroi daar ook op de kaart stonden. We dronken de Friulano 2010. Bijzonder elegant en in een stijl die ik niet kende. Compact, krachtig en elegant. Maar ook met heel veel frisheid. Heel erg mooi en vooral lekker. En hij is nota bene bekend om zijn rode wijnen, dus dat belooft wat.

We waren nog niet binnen bij Meroi of zaten al met Paolo zelf in de auto om zijn wijngaarden te bekijken. De oude wijngaarden, nog aangeplant door zijn vader en opa, beslaan zo’n 12 hectaren. Dit zijn de wijngaarden vlak bij Buttrio (Buri) waar vooral rood staat aangeplant op de arme ponca bodem. Even verderop lagen zijn nieuw aangeplante wijngaarden “Zitelle” waar vooral wit staat. Hier viel meteen op dat het er waaide, terwijl dat even eerder in de oude wijngaarden niet zo was. Vandaar ook de keuze voor vooral witte druivensoorten in dit nieuwe deel.

Daarna werd er geproefd. Eerst het wit, Friulano 2010 wederom mooi, maar vooral een imponerende chardonnay 2010, super elegant, lichtvoetig en complex. Duidelijk dat ze een Franse stijl in gedachte hebben. Dan vervolgens het rood. We beginnen met Nestri 2008. Nestri is “van ons” in het friulaans. Deze wijn schenken ze veel in hun restaurant waar Paolo zelf ook nog aan de grill staat om het vlees te bereiden. Nestri is 90% merlot en 10% cabernet franc. Sappig. levendig en heel erg gezond fruit. Vervolgens Ros di Buri 2009 (rood uit Buttrio) gemaakt van 100% merlot. Wederom dat supergezonde fruit dat zo veel plezier geeft. De wijnen krijgen allemaal een flinke houtopvoeding, maar door de – voor Italiaanse begippen helemaal –  extreem lage opbrengsten per hectare (25 hl) heeft het fruit hier totaal geen last van.  Sterker nog: het fruit domineert. Wellicht een van de beste mono cepage merlots die ik ooit heb geproefd. Als laatste Dominin 2008, vernoemd naar de opa van Paolo gemaakt van 100% refosco dit jaar. Imponerende kracht, duister aards en inkt, maar tegelijkertijd een enorme bevibilita.

Grootse wijnen van een producent die wellicht nog niet eens aan zijn top zit. Zeer binnenkort in Nederland en – zeer beperkt – verkrijgbaar. Want ze maken maar 900 kisten per jaar op dit moment. Inschrijven op deze wijn is een must.

Laatste blogs