Producentenbezoek Noord-Italie. Deel 1: Sud-Tirol 2015

Normaal gesproken bezoeken we Noord-Italie in februari of begin maart. Dan is het er altijd grauw en donker en moeten regelmatig de sneeuwkettingen nog om. In het kader van de afwisseling besloot ik dan ook om nu eens wat later te gaan en te genieten van de Noordelijke regio’s met een mooi zonnetje erbij en als alles mooi groen is. Helaas is de natuur weerbarstig en reden we vier van de vijf dagen in de stromende regio rond. Gelukkig was het geen wandelvakantie.
Allereerst iets over de jaargang 2014. Bij veel producenten in bijna geheel Italie is het een extreem moeilijk jaar gebleken. Een jaar met extreem veel regen en extreem weinig zonuren in juli en augustus. Gelukkig heeft de mooie septembermaand veel gered, maar het is een jaar dat gedomineerd wordt door hoge zuren en een fikse mineraliteit. Veel producenten maken geen riserva’s en dergelijke. Ook moet in de kelder vaak een andere koers worden gekozen. Er wordt vaker wat langer gerijpt op hout (grote vaten) en de witte wijnen krijgen deels een malolactische gisting om de harde appelzuren om te zetten in het zachtere melkzuur.
Erste+Neue
We begonnen in Sud Tirol bij de Kellerei van Erste+Neue. Ik blijf het knap vinden hoe deze Kellerei een immer stijgende lijn weet aan te houden. In 2014 is dat werkelijk een Godenklus. Dit jaar zijn er een aantal kleine verandering in hun assortiment. Twee wijnen die ze altijd in hun “wijngaard” lijn hadden zitten hebben ze gedeclasseerd tot de Classiclijn. Het betreft de Goldmuskateller en de Riesling. Precies twee wijnen die mooi zijn om aan te bieden tegen een wat scherpere prijs. Helaas is 2014 zo’n moeilijk jaar dat het niet het beste moment is om hier ook in Nederland mee te beginnen. We wachten nog even af hoe deze wijnen zich ontwikkelen. Door de bank genomen toonden de wijnen waar we altijd mee werken zich goed. De grote verassing was de basis Chardonnay die erg mooi is uitgevallen. Wellicht de eerste keer dat we daar wat van kopen. Ook de Merlot 2012 was zeer expressief weer dit jaar.

De familie Pfeiffer
De familie Pfeiffer
Pfannenstielhof
Johannes en Margareth Pfeiffer lijken altijd een beetje op een andere planeet te leven. De problemen van 2014 zijn dan ook gewoon aan ze voorbij getrokken. Wat meewarig reageerden ze op de opmerkingen over het moeilijke jaar. Zowel de St. Magdalener als de Lagrein 2014 waren schoolvoorbeelden van hoe ze horen te smaken. De St Magdalener sleepte ook daags voor ons bezoek de eerste plaats binnen op de Vernatsch Cup. Van het vatmonster van de Blauburgunder 2013 dat we proefden, sloegen we helemaal steil achterover. Misschiem wel de mooiste die hij ooit maakte. Veel lichter complexer en etherischer dan andere jaren.
Markus Prackwieser
Markus Prackwieser
Gumphof
De volgende ochtend vroeg stonden we al weer vroeg op de stoep bij Markus Prackwieser van Gumphof. Markus produceert al weer een tijdje onder de radar waanzinnige witte wijnen aan de schaduwkant van het Eisacktal. Dat is voor ons in warme jaren een absolute pre. Het betekent dat de wijngaarden ochtend en middagzon hebben, maar gedurende het heetste deel van de dag niet in de volle zon staan. Daardoor hebben zijn wijnen niet dat heftige rijke extract wat andere Sud Tirolers nog wel eens hebben. In 2014 is dat natuurlijk echter een nadeel. We waren heel benieuwd. Veel van de wijnen zaten nog immer op vat en tank. Ze komen veel later uit dit jaar. Meer tijd in hout en tanks geeft de wijnen meer tijd om wat af te ronden. Markus heeft ook een relatief groter deel op hout laten rijpen. Ook dat helpt. Ook liet hij ons weer wat vaten proeven die hij met hun eigen gist had laten vergisten. Het ziet er naar uit dat hij steeds meer die richting uit gaat. Uiteraard maakt hij eerst met een klein deel een “beginnetje” zodat hij zeker weet dat er geen “wilde” gisten de fermentatie overnemen en een vuile neus geven. Al met al kwam het wit goed uit de bus, de nu nog “levendige” zuren zullen na nog een flinke tijd op vat nog wat verder afgerond zijn. We verkiezen sowieso de tweede bottling van September altijd boven die van eerder in het jaar. Net als bij Erste+Neue was de Blauburgunder 2013 van Markus bijna fenomenaal te noemen, weliswaar slechts mondjesmaat te krijgen. Maar alles wat ik kan krijgen wil ik hebben.
Andreas Huber
Andreas Huber
Pacherhof
Komt Pfannenstielhof van een andere planeet, dan komt Andreas Huber uit een ander zonnestelsel. Deze man leeft echt geheel in zijn eigen (wijn)wereld. Hij was zeer druk in de kelder met wat laatste correcties, maar liet ons een indrukwekkende serie wijnen proeven. Ook bij hem lijkt de 2014 geen problemen te hebben opgeleverd. Het is misschien wel een van zijn mooiste jaren: fris, verfijnd en levendig. De Gruner Veltliner is zeker de mooiste die hij ooit maakte. Tussen neus en lippen door melde hij nog even dat zijn zoon Moritz die nacht geboren was. Ik had überhaupt bijna gemist dat hij een vrouw had, dat hoorde we afgelopen maart op Vinitaly. Maar hij heeft er geen gras over laten groeien. Andreas heeft net een waanzinnig huis laten bouwen, en nu lijkt alles compleet.
 

Laatste blogs