Rob Verkerk, mijn illustere inspirator en oprichter van Verkerk Wijnimport, rende ooit bijna manisch van enthousiasme Caffe Toscanini binnen met een fles wijn die we ab-so-luut moesten proeven. Ik stond in de keuken, het servies was al begonnen en de zaak was al flink vol. Rob nam plaats aan de stamtafel, rukte eigenhandig de fles open en bestelde wat te eten. Het was Titolo 2004 van Elena Fucci. We proefden de wijn en waren diep onder de indruk. Finesse, lengte en elegantie. IJzer, sinaasappel en wulps paars fruit. We konden niet vermoeden dat deze wijn uit zo’n zuidelijk deel van Italie kwam.
De geboorteplaats van Titolo is de Monte Vulture in Basilicata. Basilicata ligt onderin de laars van Italië, tussen Campania en Puglia. Het gebied heeft twee kustlijnen met prachtige, oude dorpjes en ruïnes. Het is een van de dunst bevolkte regio’s van Italië, het lijkt alsof er nauwelijks iets te doen is. Als je door Basilicata reist, ervaar je verschillende landschappen: eindeloos uitgestrekt, of juist enorm bergachtig. Het zijn indrukwekkende beelden die doen denken aan de grootsheid van Amerika of Afrika. Dat het gebied zo is uitgestorven, komt mede door het klimaat. Er valt niet veel regen, de zomers zijn overwegend droog en heet. In de winter wordt het flink koud en sneeuwt het. Barre omstandigheden die jonge mensen al lange tijd geleden naar de steden heeft gedreven.
Maar als je de krater van de Monte Vulture binnenrijdt, dan is ineens alles groen door de wijngaarden. Op deze vulkanische bodem staan wijngaarden aangeplant die indrukwekkende wijnen voortbrengen. De lokale wijnboeren zijn zeer trots op hun aglianico del Vulture.
De wijngaarden van de familie Fucci liggen op het hoogste punt (650m) van de uitgedoofde vulkaankrater Monte Vulture, in de oude Titolo lavastroom. De aarde bestaat hier uit zwart vulkaanzand en overal liggen brokken lava. Deze bodem is uitermate geschikt voor druivenstokken: enerzijds voedselarm, anderzijds rijk aan mineralen en ijzer. Dit komt duidelijk tot expressie in de wijn.
Daar komt nog eens bij dat het hier altijd waait. Met als voordeel verkoeling in de zomers, maar ook dat in natte periodes de wind de druiven snel droog blaast. Aanvankelijk verkocht de opa van Elena de druiven van zijn bijzondere wijngaard aan Paternoster, een grote wijnproducent uit de buurt. Maar sinds Elena haar oenologenexamen heeft gehaald, maakt ze zelf wijn op het familielandgoed. En met succes. Ze begon in 2004 met haar eerste Titolo. Er is sindsdien nog geen jaar voorbijgegaan dat Elena niét de hoogste onderscheiding kreeg voor haar imposante Aglinico del Vulture Titolo.
